شیرین کننده ترکیبی الیگوساکارید

شیرین کننده ترکیبی الیگوساکارید

شیرین کننده ترکیبی الیگوساکارید نوع جدیدی از افزودنی شیرین کننده است که از الیگوساکارید و سایر شیرین کننده ها تشکیل شده است. الیگوساکارید نوعی فیبر محلول است که می تواند سلامت روده را تقویت کند و با کالری کم و شاخص گلیسمی پایین مشخص می شود. سایر شیرین کننده ها می توانند طعم و شیرینی ایجاد کنند و باعث می شوند الیگوساکارید طعمی مشابه شکر داشته باشد.

شرح

شیرین کننده ترکیبی الیگوساکارید نوع جدیدی از افزودنی شیرین کننده است که از الیگوساکارید و سایر شیرین کننده ها تشکیل شده است. الیگوساکارید نوعی فیبر محلول است که می تواند سلامت روده را تقویت کند و با کالری کم و شاخص گلیسمی پایین مشخص می شود. سایر شیرین کننده ها می توانند طعم و شیرینی ایجاد کنند و باعث می شوند الیگوساکارید طعمی مشابه شکر داشته باشد.

 

معرفی الیگوساکارید

یک الیگوساکارید یک پلیمر ساکاریدی است که حاوی تعداد کمی (معمولاً سه تا ده مونوساکارید (قندهای ساده) است. الیگوساکاریدها می توانند عملکردهای زیادی از جمله شناسایی سلول و چسبندگی سلولی داشته باشند.

آنها معمولاً به صورت گلیکان ها وجود دارند: زنجیره های الیگوساکارید با پیوندهای N- یا O-گلیکوزیدی به لیپیدها یا زنجیره های جانبی اسید آمینه سازگار در پروتئین ها متصل می شوند. الیگوساکاریدهای N-Linked همیشه پنتاساکاریدهایی هستند که از طریق یک پیوند بتا به نیتروژن آمین زنجیره جانبی به آسپاراژین متصل می شوند. به طور متناوب، اولیگوساکاریدهای مرتبط با O معمولاً به ترئونین یا سرین در گروه الکل زنجیره جانبی متصل می شوند. همه اولیگوساکاریدهای طبیعی به عنوان اجزای گلیکوپروتئین یا گلیکولیپیدها وجود ندارند. برخی از آن ها مانند سری رافینوز به عنوان کربوهیدرات های ذخیره یا انتقال در گیاهان رخ می دهد. برخی دیگر مانند مالتودکسترین ها یا سلودکسترین ها از تجزیه میکروبی پلی ساکاریدهای بزرگتر مانند نشاسته یا سلولز ناشی می شوند.

 

مزایای

1. کم کالری: در مقایسه با قندهای سنتی، شیرین کننده ترکیبی الیگوساکارید دارای محتوای کالری کمتری است که باعث تجمع چربی و چاقی در بدن انسان نمی شود.

2. افزایش قابل توجهی در سطح قند خون و انسولین ایجاد نخواهد کرد: شیرین کننده ترکیبی الیگوساکارید توسط آنزیم های گوارشی انسان تجزیه نمی شود، بنابراین هیچ هیپرگلیسمی و واکنش انسولین ناشی از قندها وجود ندارد.

3. بدون پوسیدگی: شیرین کننده ترکیبی الیگوساکاریدی توسط باکتری های موجود در دهان متابولیزه نمی شود، بنابراین باعث پوسیدگی دندان نمی شود.

4. دوستانه برای بیماران دیابتی: شیرین کننده ترکیبی الیگوساکارید باعث افزایش قابل توجه قند خون و انسولین نمی شود، بنابراین برای بیماران دیابتی بسیار دوستانه است.

5. طعم خوب: در مقایسه با سایر شیرین کننده های طبیعی، طعم شیرین کننده ترکیبی الیگوساکارید به شکر نزدیک تر است که می تواند یک تجربه شیرین ضروری تری را ارائه دهد.

 

18

 

ویژگی های فرآیندی شیرین کننده ترکیب الیگوساکاریدی

1. پردازش در دمای پایین: معمولاً باید در دمای پایین پردازش شود تا از تجزیه مواد شیرین توسط دمای بالا که بر اثر شیرین آن تأثیر می گذارد جلوگیری شود.

2. کنترل نسبت اختلاط: از انواع مواد شیرین تشکیل شده است. برای دستیابی به بهترین اثر شیرین، باید نسبت اختلاط مواد مختلف شیرین را کنترل کرد.

3. کنترل پایداری: باید ثبات خوبی داشته باشد تا اثر شیرین آن برای مدت طولانی ثابت بماند. در طول فرآیند تولید، عوامل مختلفی مانند دما، رطوبت و غیره باید کنترل شوند تا از پایداری محصول اطمینان حاصل شود.

4. انتخاب حامل: معمولاً باید یک حامل مناسب انتخاب شود تا اطمینان حاصل شود که شیرین کننده می تواند به طور مساوی در محصول پراکنده شود و همچنین باید تأثیر حامل بر طعم و کیفیت محصول در نظر گرفته شود.

5. بسته بندی و نگهداری: باید در بسته بندی مهر و موم شده نگهداری شود تا از رطوبت و اکسیداسیون جلوگیری شود تا از ماندگاری و اثر شیرین محصول اطمینان حاصل شود.

غذاهای غنی از الیگوساکاریدها

الیگوساکاریدها به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارند و تولیدکنندگان آنها را به برخی دیگر اضافه می کنند. غذاهای طبیعی غنی از الیگوساکاریدها عبارتند از:

سبزیجات: پیازچه، پیاز سفید، تره فرنگی، سیر، کلم پیچ، کلم قرمز، کلم سبز، کلم بروکلی، و کنگر فرنگی اورشلیم.

میوه ها: شلیل، هندوانه، گلابی، زغال اخته، آلبالو، توت، توت قرمز، تمشک، طالبی، انجیر و موز.

غلات: گندم و چاودار.

حبوبات: لوبیا، نخود و عدس.

اگرچه سایر غذاها به طور طبیعی حاوی برخی از اولیگوساکاریدها هستند، اما مقدار آنها حداقل است، بنابراین طبق تحقیقات قدیمی، آنها منبع خوبی از الیگوساکاریدها محسوب نمی شوند.

طبقه بندی الیگوساکاریدها

تری ساکاریدها: این نوع الیگوساکاریدها از سه مونوساکارید متصل به هم تشکیل شده اند. رافینوز نمونه ای از تری ساکارید است که از گلوکز، گالاکتوز و فروکتوز تشکیل شده است.

تتراساکاریدها: از چهار واحد قند تشکیل شده اند. کنجد که از چهار مونوساکارید - 2 واحد گالاکتوز، یک واحد فروکتوز و یک واحد گلوکز تشکیل شده است.

پنتاساکاریدها: از پنج مونوساکارید تشکیل شده اند. به عنوان مثال می توان به ورباسکوز اشاره کرد که از سه واحد گالاکتوز، یک واحد فروکتوز و یک واحد گلوکز تشکیل شده است.

هگزا ساکاریدها: از شش واحد قند تشکیل شده اند.

به طور مشابه، هپتاساکاریدها دارای هفت واحد قند، اکتساکاریدها دارای هشت مونوساکارید و غیره هستند.

 

سوالات متداول

س: 1. فروکتولیگوساکاریدها چیست؟

الف: الیگوساکاریدهای ذخیره سازی مانند فروکتولیگوساکاریدها، اولیگوساکاریدهای مشتق شده از گیاه هستند. فروکتولیگوساکاریدها که الیگو فروکتان نیز نامیده می شوند، ساکاریدهای ذخیره ای هستند. اینها زنجیره های کوتاهی از باقی مانده های فروکتوز هستند که در گیاهان رایج هستند. به عنوان مثال می توان به گیاه آگاو آبی، هلیانتوس توبروسوس و غیره اشاره کرد. آنها به صورت تجاری به عنوان شیرین کننده های مصنوعی و افزودنی های غذایی استفاده می شوند.

س: 2. نمونه های مختلف الیگوساکاریدها چیست؟

پاسخ: سه نمونه از الیگوساکاریدها عبارتند از رافینوز، فروکتولیگوساکاریدها و گالاکتولیگوساکاریدها. رافینوز و فروکتولیگوساکاریدها از الیگوساکاریدهای گیاهی هستند. گالاکتولیگوساکاریدها الیگوساکاریدهای مشتق شده از لبنیات هستند.

س: 3. آیا الیگوساکاریدها خوب هستند یا بد؟

پاسخ: الیگوساکاریدها نوعی کربوهیدرات هستند که به طور طبیعی در مجموعه ای از غذاهای گیاهی یافت می شوند. توانایی آنها برای عمل به عنوان یک پری بیوتیک (غذا برای باکتری های روده شما) ممکن است طیف گسترده ای از مزایای سلامتی را ارائه دهد، از جمله سیستم ایمنی قوی تر، کاهش اشتها و بهبود سلامت روده.

س: 4. آیا الیگوساکارید یک شیرین کننده است؟

پاسخ: بنابراین، فروکتولیگوساکاریدها به عنوان شیرین کننده های مصنوعی با خواص عملکردی جدا از شیرینی مشابه شیرین کننده های طبیعی عمل می کنند. الیگوساکاریدها از منابع مختلف به دلیل فواید سلامتی که همراه با خاصیت استفاده به عنوان یک شیرین کننده مصنوعی دارند، به عنوان یک موهبت در نظر گرفته شده اند.

س: 5. نمونه ای از قند الیگوساکارید چیست؟

پاسخ: فراوان ترین الیگوساکاریدها آنهایی هستند که دارای دو باقیمانده مونوساکارید هستند که معمولاً به آنها دی ساکارید می گویند. اینها شامل ساکارز، مالتوز، لاکتوز، سلوبیوز و ترهالوز است.

س: 6. زنجیره قند الیگوساکارید چه می کند؟

پاسخ: الیگوساکاریدها می توانند عملکردهای زیادی از جمله شناسایی سلول و چسبندگی سلولی داشته باشند. آنها معمولاً به صورت گلیکان ها وجود دارند: زنجیره های الیگوساکارید با پیوندهای N- یا O-گلیکوزیدی به لیپیدها یا زنجیره های جانبی اسید آمینه سازگار در پروتئین ها متصل می شوند.

س: 7. عوارض جانبی الیگوساکاریدها چیست؟

پاسخ: گالاکتو-الیگوساکاریدها زمانی که در دوزهای کمتر از 20 گرم در روز مصرف شوند، احتمالاً ایمن هستند. آنها می توانند باعث گاز روده (نفخ شکم)، نفخ، گرفتگی معده و اسهال شوند.

س: 8. مشکلات الیگوساکاریدها چیست؟

پاسخ: در هر صورت، هر الیگوساکارید هضم نشده قبل از حذف از بدن، از روده کوچک به روده بزرگ عبور می کند. با رسیدن به روده بزرگ، ناراحتی هایی مانند نفخ و اسهال ایجاد می کنند.

س: 9. آیا الیگوساکاریدها برای بیماران دیابتی ایمن هستند؟

A: مکمل های غذایی غیرقابل هضم کربوهیدرات ها، پری بیوتیک های فیبرهای غذایی و الیگوساکاریدهای کاربردی برای بهبود تنظیم گلوکز توصیه شده است. الیگوساکاریدهای عملکردی به دلیل شاخص گلیسمی پایین برای بیماران دیابتی جذاب هستند.

س: 10. کاربردهای پزشکی الیگوساکاریدها چیست؟

پاسخ: الیگوساکاریدها دارای فعالیت های ضد سرطانی، ضد باکتریایی، ضد التهابی، ضد ویروسی و تقویت کننده سیستم ایمنی بدن انسان هستند. سنتز الیگوساکاریدها در زمینه پزشکی بسیار مهم است.

تگ های محبوب: شیرین کننده ترکیبی الیگوساکارید، تولید کنندگان، تامین کنندگان، کارخانه شیرین کننده ترکیبی الیگوساکاریدی چین, versoeter vir alkoholiese drankies, versoeter alternatiewe vir diabete, langdurige versoeters

شما نیز ممکن است دوست داشته باشید

کیسه های خرید